“Nice bahçeler terk ettiler ve nice akarsular”
1280.Atcağızı, eğerceğizi yüzünden öfkecikle, kinceğizle dopdolu kesilen, dertlere gussalara bulanan Bağırsaklar içindesin, pisliksin , heves, kin yelinden ibaretsin; Ey pisliklere bulanmış akıllı, Ey davalarda dolu şeyh! Ey manadan mahrum kılık-kıyafet! Ey yokken var görünen, Yürü, bu ayeti oku: “Nice bahçeler terk ettiler ve nice akarsular” Padişahlığına, beyliğine bakma; Ölüyorsun, öleceksin, öleceksen bir yığın toprağın altına gireceksin, ona bak; Yürü, bu ayeti oku: “Nice bahçeler terk ettiler ve nice akarsular” O işveceğiz, o yumurcak, o çirkin benliceğin, varlıcağın çürümüş, dağılmış gitmiş, Yürü, bu ayeti oku: “Nice bahçeler terk ettiler ve nice akarsular” Yanağını, güzellerin yanağına pek dayama, sonuca bak; Yanağın yüzün çürüyüp gitmiş; Yürü, bu ayeti oku: “Nice bahçeler terk ettiler ve nice akarsular” İsterse bağın-bahçen olsun, isterse konağın-sarayın; Ölüme karşı nedir ki, dayanabilir misin, yenebilir misin bunlarla ölümü? Balçıkla sıvanmış me...